czwartek, 14 listopada 2013

Usługi z literką "e".

1. E-NAUKA




E–learning – nauczanie z wykorzystaniem sieci komputerowych i Internetu, oznacza wspomaganie procesu dydaktyki za pomocą komputerów osobistych i Internetu. Pozwala na ukończenie kursu, szkolenia, a nawet studiów bez konieczności fizycznej obecności w sali wykładowej. Doskonale uzupełnia również tradycyjny proces nauczania. E–learning to tylko jeden z elementów edukacji, dlatego edukacja w czasie rzeczywistym dotyczy znacznie obszerniejszego zasięgu usług niż e–learning.


2. E-PRACA


E – praca (telepraca, ang. Telework) polega na wykonywaniu pracy w dowolnej odległości od miejsca zatrudnienia, np. siedziby firmy.
W takiej formie wykorzystuje się wszelkie możliwości komputera i najnowsze rozwiązania technologii komunikacyjnej – Internet, e-mail, rozmowy na żywo, wideokonferencje.
E – praca umożliwia pracę osobom, które z przyczyn od siebie niezależnych nie mogą wychodzić z domu, np. osoby niepełnosprawne.



3. E-BANK


Bankowość elektroniczna (ang. e-banking) – forma usług oferowanych przez banki, polegająca na umożliwieniu dostępu do rachunku za pomocą urządzenia elektronicznego: komputera, bankomatu, terminalu POS, telefonu (zwłaszcza telefonu komórkowego) i linii telekomunikacyjnych. Usługi bankowości elektronicznej są także określane jako telebanking (bankowość zdalna).
Zależnie od wykorzystanych rozwiązań umożliwia wykonywanie operacji pasywnych (np. sprawdzanie salda i historii rachunku) oraz aktywnych (np. dokonanie polecenia przelewu, założenie lokaty terminowej). Bankowość elektroniczna jest kluczowym elementem bankowości transakcujnej.

4. E-ZAKUPY


Handel elektroniczny (ang. e-commerce) – procedury wykorzystujące środki i urządzenia elektroniczne (telefon stacjonarny i komórkowy, faks, internet, telewizję) w celu zawarcia transakcji handlowej. Najbardziej popularną metodą handlu elektronicznego jest handel internetowy, gdzie występują transakcje handlowe pomiędzy sprzedającymi a kupującymi.
Najbardziej powszechną formą handlu elektronicznego są sklepy internetowe.


5. E-CZYTELNIA

E-book (także: eBookksiążka elektronicznapublikacja elektronicznae-książka) – treść zapisana w formie elektronicznej, przeznaczona do odczytania za pomocą odpowiedniego oprogramowania zainstalowanego w urządzeniu komputerowym (np. komputer osobisty,czytnik książek elektronicznych, telefon komórkowy czy palmtop).
Wskutek zacierania się granic między zakresami mediów, tradycyjna książka jest wydawana na papierze, ale niekiedy towarzyszą jej materiały audiowizualne, zawarte na płytach czy kasetach, zaś książka elektroniczna z natury łączy tekst z multimediami, co zawdzięczać można jednolitości elektronicznego medium.

czwartek, 7 listopada 2013

Sposoby komunikowania się

1. SMS.

SMS, czyli Short message Service. To usługa dostępna we wszystkich współczesnych telefonach komórkowych.
Polega ona na tym, że ze swojego telefonu możemy wysłać wiadomości w postaci tekstu na inny telefon komórkowy. Wiadomość ta jednak nie może mieć jednak więcej niż 160 znaków.
SMS-y są wygodne m.in. dlatego, że dzięki nim możemy tanio i szybko przekazać wiadomość. Ich kolejną dużą zaletą jest fakt, że niemal zawsze możemy mieć pewność, że wysłana przez nas wiadomość dotarła do adresata.



2. IRC

IRC (ang. Internet Relay Chat) – jedna ze starszych usług sieciowych umożliwiająca rozmowę na tematycznych lub towarzyskich kanałach komunikacyjnych, jak również prywatną z inną podłączoną aktualnie osobą.
Usługa ta funkcjonuje w architekturze klient-serwer, tj. fizycznie składa się z grupy połączonych ze sobą na stałe serwerów oraz programów-klientów. Programy klienckie uruchamiane są przez końcowych użytkowników lokalnie – na ich własnych komputerach, lub zdalnie, za pośrednictwem usługi SSH lub telnet. Rozmowy w sieci IRC odbywają się na tzw. kanałach, z których część funkcjonuje stale. Inne mogą być uruchamiane przez jednego użytkownika w celu porozmawiania choćby z jedną inną osobą.
Na ekranie użytkownika przewijają się od dołu do góry ekranu komunikaty wysyłane przez osoby piszące na danym kanale. Komunikaty te pojawiają się zaraz po ich wysłaniu, a ich kolejność jest identyczna z kolejnością napływania do serwera. Uzyskuje się dzięki temu wrażenie rozmowy osób przebywających w jednym pomieszczeniu.


Uczestnicy nie używają zwykle w IRC swoich prawdziwych imion i nazwisk, lecz posługują się krótkimi pseudonimami. Pseudonimy te popularnie określa się jako nickname lub krócej nick.



3. TELEFONIA INTERNETOWA (VoIP)

VoIP (ang. Voice over Internet Protocol) - technika umożliwiająca przesyłanie dźwięków mowy za pomocą łączy internetowych lub dedykowanych sieci wykorzystujących protokół IP.
Popularnie nazywana "telefonią internetową". 




4. KOMUNIKATORY INTERNETOWE

Komunikator internetowy (ang. Instant Messenger, od tego skrót IM) – program komputerowy pozwalający na przesyłanie natychmiastowych komunikatów pomiędzy dwoma lub większą ilością komputerów, poprzez sieć komputerową, zazwyczaj Internet (dlatego komunikatory internetowe). Od poczty elektronicznej różni się tym, że oprócz samej wiadomości, przesyłane są także informacje o obecności użytkowników, co zwiększa znacznie szansę na prowadzenie bezpośredniej konwersacji.
Komunikatory przesyłają informacje według zasad ustalonych przez protokoły komunikacyjne tak, że publicznie udokumentowane protokoły są zwykle implementowane przez wiele komunikatorów, zapewniając prawie nieograniczone grono odbiorców, podczas gdy protokoły utajnione zmuszają użytkowników do korzystania z programów przygotowanych przez producentów, ograniczając tym samym możliwość komunikacji.



5.CHAT

Czat (z ang. chat – rozmowa) rodzaj internetowej pogawędki i jedna z usług internetowych.
Wyraz czat (chat), będący zapożyczeniem, zagnieździł się w slangu informatycznym. Najpowszechniejszym znaczeniem tego słowa jest serwis internetowy służący do komunikacji wielu osób w tzw.pokojach. Zwykle istnieją dwa rodzaje rozmowy – prywatna, której przebieg mogą śledzić tylko dwie osoby, oraz publiczna, dostępna dla wszystkich zalogowanych użytkowników.
Od słowa czat powstały inne wyrażenia, takie jak czatownik (ewentualnie chatownik) – osoba korzystająca z czatu oraz czatować (chatować) - rozmawiać za pośrednictwem czatu.

Wraz z postępem technologicznym zwiększającym szybkość internetu, zauważono, że tradycyjny czat można rozbudować dodając funkcję połączenia audio i wideo. Zrodziło to nowe możliwości w dotychczasowych zastosowaniach komunikacji poprzez internet, zarówno w sferze rozrywki, jak i  zastosowaniach biznesowych.




6. SKYPE

Skype  komunikator internetowy, oparty na technologii peer-to-peer.
Skype umożliwia prowadzenie darmowych rozmów głosowych oraz obserwację rozmówcy poprzez kamerę internetową, a także płatnych rozmów z posiadaczami telefonów stacjonarnych lub komórkowych za pomocą technologii VoIP tzw. usługa SkypeOut.
Oprócz tego Skype oferuje funkcje bezpośredniej wymiany informacji tekstowych za pomocą ręcznie wpisywanych wiadomości oraz przesył plików.



7. GRUPY DYSKUSYJNE

Grupa dyskusyjna – w Internecie to ogólna nazwa wszelkich form dyskusji internetowej przypominających wymianę korespondencji, a nie rozmowy w czasie rzeczywistym. Grupy dyskusyjne przyjmują formę list dyskusyjnych pozwalających na automatyczną wymianę e-maili, grup Usenetowych, grup występujących w Fidonecie i forów dyskusyjnych dostępnych przez bramki WWW.

Dzielimy grupy ze względu na ich dostępność:
·   zamknięte – tzn. być dostępne tylko dla wybranej grupy osób (np: grupy przeznaczone dla pracowników jednej firmy),
·   półotwarte – tzn. dostępne dla wszystkich, ale pod pewnymi warunkami, (np. po udowodnieniu swoich kwalifikacji),
·   moderowane – czyli dostępne dla wszystkich, ale wysyłane nań komunikaty są cenzurowane przez specjalną osobę,
·   otwarte dla zarejestrowanych – czyli dostępne dla wszystkich, którzy się doń zapisali i niecenzurowane,
·   całkowicie otwarte – czyli dostępne także dla tych, którzy się do nich nie zapisali.

Zasady korzystania z grup:
W niemal wszystkich grupach dyskusyjnych obowiązują mniej lub bardziej restrykcyjne zasady, za których nieprzestrzeganie można zostać wykluczonym z grupy lub przynajmniej narazić się na swoisty ostracyzm, polegający na ignorowaniu wysyłanych przez siebie komunikatów. Prawie we wszystkich grupach obowiązują ogólne zasady netykiety, które są często uzupełniane o dodatkowe zalecenia zbierane w tzw. FAQ-ach danych grup.
Najbardziej typowe zachowania, które nie są lubiane w grupach uzyskały swoje nazwy. Są to m.in.:
·   spamowanie – czyli wysyłanie masowo niechcianych przez innych komunikatów w rodzaju reklamy, "łańcuszków szczęścia" itp.,
·   trollowanie – czyli celowe rozpoczynanie i następnie podtrzymywanie niepotrzebnych sporów, czynione tylko dla samej radości spierania się,
·   flamowanie – czyli niepotrzebne, agresywne reagowanie na spam lub trolling.